دل

ای عشق تو روشنی کاشانه دل 

از شمع رخت بسوخت پروانه دل

***

یک گوشه چشم گر به ما اندازی

آزاد  شود  مرغ  دل از  خانه دل

آبان ماه 1390

 

یار

صدای  پای  یار عاشقانه  می آید 

در این زمان دل من بی بهانه می آید

***

به گریه های شبانه پوزخند مزنید

که عشوه های یار زیرکانه می آید

تابستان 1385

 

یا رب

دوش در خواب بُدم ناگه ز هر سویی ندایی آمد

از چه خفتی کاین زمان راه تجلی را نشانت می دهم

***

بگفتم تو که هستی کاین زمان راه هدایت می دهی؟

بگفتا من خدایم کاین از عشقت این همه نعمت برایت می دهم

***

بگفتم از کدامین عشق بر این سر تو منت می نهی؟

بگفتا از همان عشقی که بی پیشینه ای آب حیاتت می دهم

***

بگفتم گر حیات است این همه سختی و رنج ها را چرا؟

بگفتا زین سبب در چشمه رضوان تو را آب سعادت می دهم

***

بگفتم پس زچه در این سرا تنها و بی کس مانده ام؟

بگفتا نیک بین در هر غریبی من دلی مملوء زمهرم از برایت میدهم

***

بگفتم ای خدایا رهنمایی کن که از کردم پشیمانم

بگفتا گر انابت پیش گیری جنت و رضوان براتت می دهم

***

بگفتم یا الهی نیست کس در این رهم یاری دهد من را

بگفتا غم مخور بیهوده من خود پاسخی بر این ندایت می دهم

***

بگفتم مرغ بی بال و پرم آزاد کن من را از این زندان

بگفتا جا بده من را در آن سینه که بر دریا دلانم من شهادت می دهم

تیرماه 1385

***

میدونم این شعرم فنی نیست، ولی چون از اولین شعرهایی که تو نوجوانی گفتم دوستش دارم و براتون گذاشتمش

 

یا مهدی

الا ای یوسف گمگشته ما کی میایی

که این دنیا شده ظلمت سرا پس کی میایی

***

دل از بار گناهان رنگ شب بر خود گرفته

چراغ کلبه ویرانه دل کی میایی

***

به الله و به ثارُلله قسم دل بی قرار است

صفای کعبه و کرب و بلا پس کی میایی

***

الا ای ماه تابان روشنی بخش شب ما

همیشه ماه پشت ابر نماند، کی میایی

***

دل از دوری تو رنگ خزان بر خود گرفته

تو ای بوی خوش عطر بهاران کی میایی

***

غم پهلوی زهرا بشکافت فرق علی را

به آن پهلو و فرق سر قسم برگو به ما پس کی میایی

***

به امید وصالت من کنم هر جمعه ندبه

الا ای آرزوی ندبه خوانان کی میایی

عید قربان 1385

***

میدونم این شعرم فنی نیست، ولی چون اولین غزلیه که تو نوجوانی گفتم دوستش دارم و براتون گذاشتمش