منیب

مُنیب گر ذلیل است باشد دلی برایش***مملوء ز مهر رویت،هم بغض هر عدویت

منیب

مُنیب گر ذلیل است باشد دلی برایش***مملوء ز مهر رویت،هم بغض هر عدویت

مشخصات بلاگ
منیب

الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایته ...

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب

سلام علیکم. شما عزیزان می توانید سوالات مذهبی خود اعم از احکام و عقاید و شبهات و تاریخ و ... را در قسمت نظرسنجی ثبت کرده و یا به رایانامه monib.mj@gmail.com ارسال نموده  و پاسخ خود را دریافت نمایید.

التماس دعا

 

  • مهدی جعفری


دل  را زدم به  دریای بی کران رویت

منزل به منزل آیم نجوا کنان به سویت

***

با خادمان خود  گو، ره از برم  نبندند

گرچه بُدم گنهکار، باشم که کلب کویت

***

در بارگاه عشقت هوش از سر و کفم رفت

شوری  دهد به عالم  یک  قطره از  سبویت

***

ما تشنگان وصلیم، جامی به دست ما ده

سقایت  عالَمی  بسته  به  راه  جویت

***

سالک به راه معبود، گر طی نمود منزل

میزان مقابل  او باشد  که خلق و خویت

***

دانم که قبر و محشر، پا می نهی به چشمم

این است  مدعایم ، قسم  خورم  به مویت

***

مُنیب  گر  ذلیل است ، باشد دلی برایش

مملوء زمهر رویت، هم بغض هر عدویت


مشهد مقدس، تابستان 1389

 

  • مهدی جعفری

گر غریبی را ز غربت  رنج هایی  مشکل است

از  بر  دریای  دل  در  خلوتش  صد  صاحل است

***

هر که را در زندگی فرصت برای خویش نیست

آدمش او را مخوان در عمر خود بی حاصل است

اسفند ماه 1388

 

  • مهدی جعفری


ز هجر روی چو ماهت شرر به جان افتاد 

فراق  بین  گل  و  بین  باغبان  افتاد 

***

قدم  بنه سر چشمم  که قرعه عشاق

تفألی  زدم ، آری  به  ناممان  افتاد

مهرماه 1390

 

  • مهدی جعفری

 حبیب من شود آیا نظر به ما بکنی 

برای ما دل شب یا سحر دعا بکنی

***

دلم  برای  شما  گاه  گاه  میگیرد 

بیا که عقده آن را فقط تو وا بکنی

تابستان 1390

 

  • مهدی جعفری

دل در گرو پیچ و خم زلف سیاهیست 

مست  قدح پر  زمی چشم خماریست

***

جانا  نظری بر  دل  بیچاره  ما  کن 

تا غیر نگوید ز هوی واله و داعیست

اسفند ماه 1388

 

  • مهدی جعفری

ای عشق تو روشنی کاشانه دل 

از شمع رخت بسوخت پروانه دل

***

یک گوشه چشم گر به ما اندازی

آزاد  شود  مرغ  دل از  خانه دل

آبان ماه 1390

 

  • مهدی جعفری

صدای  پای  یار عاشقانه  می آید 

در این زمان دل من بی بهانه می آید

***

به گریه های شبانه پوزخند مزنید

که عشوه های یار زیرکانه می آید

تابستان 1385

 

  • مهدی جعفری

دوش در خواب بُدم ناگه ز هر سویی ندایی آمد

از چه خفتی کاین زمان راه تجلی را نشانت می دهم

***

بگفتم تو که هستی کاین زمان راه هدایت می دهی؟

بگفتا من خدایم کاین از عشقت این همه نعمت برایت می دهم

***

بگفتم از کدامین عشق بر این سر تو منت می نهی؟

بگفتا از همان عشقی که بی پیشینه ای آب حیاتت می دهم

***

بگفتم گر حیات است این همه سختی و رنج ها را چرا؟

بگفتا زین سبب در چشمه رضوان تو را آب سعادت می دهم

***

بگفتم پس زچه در این سرا تنها و بی کس مانده ام؟

بگفتا نیک بین در هر غریبی من دلی مملوء زمهرم از برایت میدهم

***

بگفتم ای خدایا رهنمایی کن که از کردم پشیمانم

بگفتا گر انابت پیش گیری جنت و رضوان براتت می دهم

***

بگفتم یا الهی نیست کس در این رهم یاری دهد من را

بگفتا غم مخور بیهوده من خود پاسخی بر این ندایت می دهم

***

بگفتم مرغ بی بال و پرم آزاد کن من را از این زندان

بگفتا جا بده من را در آن سینه که بر دریا دلانم من شهادت می دهم

تیرماه 1385

***

میدونم این شعرم فنی نیست، ولی چون از اولین شعرهایی که تو نوجوانی گفتم دوستش دارم و براتون گذاشتمش

 

  • مهدی جعفری

الا ای یوسف گمگشته ما کی میایی

که این دنیا شده ظلمت سرا پس کی میایی

***

دل از بار گناهان رنگ شب بر خود گرفته

چراغ کلبه ویرانه دل کی میایی

***

به الله و به ثارُلله قسم دل بی قرار است

صفای کعبه و کرب و بلا پس کی میایی

***

الا ای ماه تابان روشنی بخش شب ما

همیشه ماه پشت ابر نماند، کی میایی

***

دل از دوری تو رنگ خزان بر خود گرفته

تو ای بوی خوش عطر بهاران کی میایی

***

غم پهلوی زهرا بشکافت فرق علی را

به آن پهلو و فرق سر قسم برگو به ما پس کی میایی

***

به امید وصالت من کنم هر جمعه ندبه

الا ای آرزوی ندبه خوانان کی میایی

عید قربان 1385

***

میدونم این شعرم فنی نیست، ولی چون اولین غزلیه که تو نوجوانی گفتم دوستش دارم و براتون گذاشتمش

 

  • مهدی جعفری