یا ثامن الحجج روحی فداک
پنجشنبه, ۹ آذر ۱۳۹۱، ۰۱:۳۳ ق.ظ
دل را زدم به دریای بی کران رویت
منزل به منزل آیم نجوا کنان به سویت
***
با خادمان خود گو، ره از برم نبندند
گرچه بُدم گنهکار، باشم که کلب کویت
***
در بارگاه عشقت هوش از سر و کفم رفت
شوری دهد به عالم یک قطره از سبویت
***
ما تشنگان وصلیم، جامی به دست ما ده
سقایت عالَمی بسته به راه جویت
***
سالک به راه معبود، گر طی نمود منزل
میزان مقابل او باشد که خلق و خویت
***
دانم که قبر و محشر، پا می نهی به چشمم
این است مدعایم ، قسم خورم به مویت
***
مُنیب گر ذلیل است ، باشد دلی برایش
مملوء زمهر رویت، هم بغض هر عدویت
مشهد مقدس، تابستان 1389
من یه پیام خصوصی خدمت شما گذاشتم من باب اشتباه بودن اون مصرع از شعرتون اما شما متأسفانه به دلیل غروری که دارید عوضش نکردید.
من همون شخصی هستم که به صحبتتون راجع به ولایت گیر داده بودم شما گفتی ایمیل بزن زدم اما هیچ جوابی از شما نیومد. واقعا متأسفم یاحق